Selecteer de tekst die je wilt vertalen en kies 'Vertalen'. Kies vervolgens de gewenste taal. Je kunt de vertaalde tekst beluisteren of lezen.
Na de transplantatie krijg je medicijnen tegen afstoting. Toch bestaat er een kans dat jouw lichaam de nier afstoot.
Er zijn twee soorten afstotingsreacties:
Acute afstoting is meestal goed te behandelen. Bij chronische afstoting is dat niet het geval.
Bij een acute afstoting gaat de donornier minder goed werken of houdt hij ermee op. Mogelijke symptomen van een acute afstoting zijn:
De symptomen zijn niet allemaal even duidelijk. Het is mogelijk dat je de afstoting niet opmerkt. Zeker als je gewoon blijft plassen en geen koorts krijgt. Daarom is regelmatige controle zo belangrijk. Neem zelf altijd contact op als je denkt dat er misschien iets niet in orde is. Het is niet verstandig om ‘het even aan te kijken’. Als je te lang wacht, kan dat vervelende gevolgen hebben.
Om de diagnose te stellen doet de arts een nierbiopsie. De arts haalt dan een klein stukje nierweefsel uit jouw lichaam. Dat gaat voor onderzoek naar het laboratorium.
Acute afstoting ontstaat meestal in de eerste weken tot maanden na de niertransplantatie. Daarom heb je in het begin ook meer controles. Na ongeveer 6 maanden worden acute afstotingsreacties zeldzamer. Het risico op afstoting stijgt weer als je de medicijnen tegen afstoting niet zorgvuldig inneemt.
Acute afstoting komt regelmatig voor. Ongeveer 1 op de 4 getransplanteerden krijgt ermee te maken, soms zelfs meerdere keren.
Na de transplantatie krijg je medicijnen tegen afstoting.
Acute afstoting is meestal goed te behandelen. Er moet wel snel gehandeld worden. Neem daarom direct contact op met je nefroloog of verpleegkundig specialist als je klachten krijgt. Ook in het weekend of op een feestdag!
Behandeling is mogelijk met:
Dit middel krijg je via een infuus. Minstens 3 dagen lang krijg je iedere dag een infuus.
Dit krijg je een aantal dagen achter elkaar via een infuus. Dit medicijn is sterker dan prednison. Maar het heeft ook meer bijwerkingen. Bijvoorbeeld: koorts, hoofdpijn, koude rillingen, kortademigheid, diarree, rode huiduitslag en pijn in de gewrichten en spieren. Door het medicijn ben je vatbaarder voor infecties. Dat kan een paar maanden aanhouden.
Je krijgt dan eenmalig een injectie. Door dit medicijn wordt het afweerstelsel maandenlang sterk onderdrukt. In die periode ben je extra gevoelig voor infecties.
Heb jij in de eerste maanden na de transplantatie een afstotingsreactie gehad? En is deze succesvol behandeld? Dan zijn er geen gevolgen voor de lange termijn. Het is dus niet zo dat jouw nier hierdoor korter meegaat. Bij een late afstotingsreactie ligt het anders. Dan heeft de afstotingsreactie wel invloed op de levensduur van de nier.
Met chronische (blijvende) afstoting wordt bedoeld dat in de nier chronische schade ontstaat. Het eigen afweerstelsel valt de nier aan, waardoor deze steeds slechter gaat werken. De nier gaat langzaam maar zeker achteruit.
Deze vorm van afstoting kan al na enkele maanden optreden, maar ook pas na vele jaren. De bloedvaatjes in de nier worden beschadigd door antistoffen en een ontstekingsreactie. Daardoor ontstaat hoge bloeddruk en overbelasting van de nier. Uiteindelijk krijg je klachten.
Chronische afstoting is niet goed te behandelen. Jouw arts probeert de achteruitgang van de nier zoveel mogelijk te vertragen. Dit kan met medicijnen. Wanneer de nier voor nog maar 5 tot 10% werkt, is dialyse nodig.
Een nieuwe transplantatie is meestal ook mogelijk. Het is wel moeilijker om een passende donornier te vinden. Dit komt omdat het lichaam meer antistoffen aanmaakt na transplantatie.
Onze deskundigen dragen bij aan betrouwbare informatie.
Gerben van den Bosch, medisch maatschappelijk werker
Marjo van Helden, verpleegkundig specialist
Leonie Mol, dialyseverpleegkundige
Arjan van Zuilen, internist-nefroloog
