Helpen om te innoveren

In 2015 moest Jans eerste nier eruit omdat deze andere organen wegdrukte. Ria: ‘Op dat moment realiseerden we: nu verandert alles. Onze toekomst riep opeens veel vragen op.’

Aan de Nierstichting en de Niervereniging hebben Jan en Ria in die tijd veel steun gehad. Ria: ‘Ze stonden ons gelijk bij met transparante informatie. En tijdens bijeenkomsten voor nierpatiënten leerden we wat ons te wachten stond. Dat gaf veel houvast.’

Een collega van Jan had enkele jaren eerder gezegd dat hij wel een nier aan hem wilde afstaan. Hij hield woord. Jan: ‘Ongelooflijk natuurlijk. Na verschillende onderzoeken bleek hij ook nog een match. Toen mijn tweede nier in 2017 óók verwijderd moest worden, kreeg ik kort daarna de transplantatienier van mijn collega.’

Jan komt uit een groot gezin waarin - waarschijnlijk - iedereen nierproblemen had. Jan: ‘Helaas zijn al mijn broers en zussen inmiddels overleden. Met mij en mijn nieuwe nier gaat het nu gelukkig goed, maar de bijverschijnselen nemen toe. Mijn handen trillen. Ik heb een paar tia’s gehad. En ik heb beginnende huidkanker. Waarschijnlijk gevolgen van het middel dat ik inneem om afstoting tegen te gaan.’

Ondanks dat Jan al veel te verwerken heeft gehad, denkt hij nooit: waarom ik? Jan: ‘Het is wat het is. Door positief te blijven kan ik er beter mee omgaan.’

Over hun nalatenschap hoefden Jan en Ria niet lang na te denken. Jan: ‘Onze nalatenschap gaat naar de Nierstichting. Voor onderzoek naar betere medicijnen, een te ontwikkelen kunstnier, en andere mooie ontwikkelingen.’

Jan: ‘Ik heb hulp gekregen dankzij de giften van andere mensen. Die cyclus mag niet stoppen. Als onze nalatenschap voorkomt dat anderen meemaken wat ik heb meegemaakt, zou dat prachtig zijn.’